Marsjanin - Andy Weir

Tak więc sytuacja wygląda następująco. Utknąłem na Marsie. Nie mam jak uzyskać połączenia z Hermesem ani Ziemią. Wszyscy myślą, że umarłem. Jestem w Habie zaprogramowanym na przetrwanie trzydziestu dni.

Wydawnictwo: Akurat

Rok wydania: 2014

Ilość stron: 382

Tłumaczenie: Marcin Ring





Szóstego dnia amerykańskiej misji Ares 3 liczącej sześciu członków rozgrywa się istne piekło. Straszliwa marsjańska burza piaskowa i wiatr wiejący z rekordową prędkością zmusza załogę do przerwania misji i powrotu na Ziemię. Niestety jeden z jej członków Mark Watney zostaje uderzony przez antenę i traci przytomność. Reszcie członków misji udaje się uciec lecz uznają Marka za zmarłego. Cały świat pogrąża się w żałobie, a główny bohater rozpoczyna walkę o przetrwanie na Marasie.

Marsjanin jest to powieść gatunku science fiction lecz o dziwo jest bardzo realistyczna. Przez cały czas na myśl przychodził mi Robinson Crusoe w odświeżonej wersji... Autor książki przekazał swoją ogromną wiedzę z zakresu fizyki i chemii głównemu bohaterowi, który z każdą kolejną stroną coraz bardziej mnie zadziwiał. Niestety ja się nie nadaję do takich książek, przez co Marsjanina czytało mi się bardzo ciężko. 

Książka została napisana w głównej części w formie dziennika lecz pojawiają się również fragmenty napisane w trzeciej osobie. Strasznie nie lubię takiej formy, za każdym razem mam wrażenie, że coś zostało niedopowiedziane. A niektóre przemyślenia Marka (jak. np. te dotyczące uprawy ziemniaków czy naprawy różnych rzeczy) naprawdę były męczące. Wszechobecny język fizyki to jednak nie moja bajka. 

Znalazłem duży pojemnik i nalałem do niego trochę wody, a potem wrzuciłem suszone fekalia. Od tego czasu moja kupa też tam trafiała. Im gorzej pachnie, tym lepsze reakcje tam zachodzą. Oto bakterie przy pracy!
(Przepraszam ale musiałam dać ten fragment bo przypomniałam sobie jak moja mama czytała mi to na głos xD)

Sama historia jest bardzo wciągająca, nawet w pewnych momentach wzruszająca. Autor trzyma czytelnika w niepewności aż do ostanich stron powieści co sprawia, że czyta się ją z zapartym tchem.  Czytając tę książkę w końcu człowiek uświadamia sobie, że problemy, z którymi spotykamy się na codziennie wcale nie są tak ważne, a nasze życie od razu nie legnie w gruzach. 

Marsjanina polecam każdemu bez wyjątku. Jest to piękna powieść ukazująca wiele wartości, o których w codziennym życiu zapominamy. I pomimo formy książki, która strasznie mnie męczyła w końcu się do niej przyczaiłam.  Sięgnęłabym po tę pozycję po raz drug bez wahania.

Ocena:

7/10

Instagram LubimyCzytać 

PS. Bardzo przepraszam za tę nieregularność wstawiania postów, ale niestety zbliżające egzaminy mi w tym nie pomagają i w kwietniu przeczytałam dopiero jedną książkę :( Jeszcze tylko tydzień i obiecuję, że posty zaczną pojawiać się regularnie. 

Nina